Ślubny i weselny savoir-vivre

Ślubny i weselny savoir-vivre

Przynajmniej dla dwóch osób jest to najważniejszy dzień w życiu.
Myśląc o nim, pojawiają się problemy typu: kreacje, menu, oprawa ślubu i wesela itd.
Nie zapominajmy jednak o manierach i szanujmy zwyczaje: by był to rzeczywiście nie tylko najważniejszy, ale i najpiękniejszy dzień życia.
Warto, by wszystko było zapięte na ostatni guzik, a ślub i wesele nie zakłócone jakąś niezręczną sytuacją.
Oczywiście udaną uroczystość gwarantują wcześniejsze przygotowania: np. piękne zaproszenia, wysłane z odpowiednim wyprzedzeniem.
Wszyscy goście pary weselnej powinni poczuć się docenieni.

Kilka rad w pigułce:

– panna młoda jest najważniejszą kobietą dnia i żadna z pań nie powinna być w bieli; jeśli panna młoda ma np. sukienkę różową, to również ten kolor jest „zarezerwowany” tylko dla niej,
– przybyłych na przyjęcie gości, witają rodzice panny młodej i stojący za nimi rodzice pana młodego, i jeśli potrzeba – dokonują prezentacji,
– gości należy rozsadzić w sposób przemyślany, m. in. wg wieku, pokrewieństwa; ważna zasada: im dalej od gospodarzy, tym miejsce ma niższą rangę, należy też pamiętać o tym, by nie sadzać obok siebie osób skłóconych,
– żadna strona rodziny – ani panny młodej ani pana młodego nie powinna być faworyzowana,
– warto przygotować kartki z imionami i nazwiskami gości, które ułatwią zajęcie miejsc,
– pierwszy toast wznosi ojciec panny młodej, w którym powinien przywitać nowego członka rodziny, podczas drugiego ojciec pana młodego wita synową, trzeci toast wygłasza ktoś z najbliższych, życząc świeżo poślubionym szczęścia,
– pierwszy taniec (na ogół walc) tańczy tylko młoda para.

Pewne zasady obowiązują parę młodą jeszcze przed „sprawdzianem”, jakim jest dzień ślubu.
On musi wiedzieć, że obrączki wybierają wspólnie, ale odbiera je i płaci on.
Podobnie jak za bukiet kwiatów przyszłej żony.